On tour in de Mekongdelta – 8 t/m 12 januari 2015

Vietnam here we are! Na een langer dan verwacht verblijf in Cambodja komen we in het uiterste zuiden het land binnen.

Vanaf Kampot is het een kort ritje naar Ha Tien, net over de grens in Vietnam. De grensformaliteiten, Cambodja uit, Vietnam in, gaan op zich soepel maar vragen desondanks altijd tijd. Op de grens wisselen we van taxi. Ha Tien zelf stond eigenlijk niet op onze reisplanning, ware het niet dat het vrij kostbaar was om vanuit Kampot direct naar Can Tho, in het hart van de Mekong delta, te reizen. De taxibedrijven rekenen flink veel meer voor de hele grens overgang. Zodoende besluiten we om eerst naar Ha Tien te gaan en vanuit daar naar Can Tho te gaan.

Ha Tien is een plek die de meeste toeristen alleen gebruiken als tussenstop naar Cambodja of het eiland Phu Quoc. Wij zijn er twee nachten en ontdekken dat er best wat leuke attracties zijn en dat er flink wordt gewerkt om het stadje verder toeristisch te ontwikkelen. We verblijven er in het meest luxe hotel, het River Hotel. Het ligt direct aan de boulevard langs de rivier en naast een grote markt. Aan het einde van de middag wordt de boulevard vol gezet met tafels en stoeltjes, die tot onze verbazing ook nog goed bezet zijn ’s avonds. Er zijn bijna alleen Vietnamese toeristen in Ha Tien. Het stadje is een echte vissersplek. Er zijn veel vissersboten, een grote vismarkt en sommige straten liggen vol met te drogen gelegde garnalen. Het weerhoudt ons er niet van de volgende dag scooters te huren zodat we wat van de stad en omgeving kunnen zien. Niet vreemd heeft de omgeving veel weg van het aangrenzende gebied in Cambodja. Ook hier zien we veel ‘vogelnest kweekhuizen’. We rijden naar het Mui Nai strand waar we wat zwemmen en eten. Ook bezoeken we de familiegraven van de Mac Cuu familie, de vroegere Chinese heersers van de stad. Ze liggen in een grote tuin met een mooie Chinese tempel. Vanaf het Boeddhistische Ngoc tien klooster hebben we een prachtig uitzicht over de stad vanaf de overzijde van de rivier. Op de boulevard staan ’s avonds verschillende mini-autootjes waar kinderen zelf in kunnen rijden. Bij Pelle en Mila is dit gelijk een hit. Ze zijn er bijna niet uit te krijgen. Bij het hotel pakken we nog even de lift naar de 15^e verdieping om van het uitzicht over de stad te genieten. De snoerharde en valse karaoke muziek drijft ons echter al weer snel naar beneden.

Vanuit Ha Tien regelen we een taxi naar Can Tho. Het is een rit van 5 uur over een weg langs kanalen en een continue sliert van bebouwing. Het heeft iets weg van de wegen langs kanalen en over dijken in Nederland. De Mekong delta wordt wel vaker met Nederland vergeleken vanwege het vele water, de handel en de gelijke oppervlakte en aantal inwoners. Toch is het een totaal verschillende wereld. Can Tho ligt in het hart van de delta en telt ruim 1,5 miljoen inwoners. Toeristen komen hier naar toe om met name de drijvende markten te zien. De stad zelf heeft daarnaast best een leuke boulevard en night market. Op Tripadvisor lezen we goede recensies over de Mekong Logis Homestay die leuke privé toertjes aanbiedt naar niet al te toeristische plekken. We besluiten om hier twee nachten te boeken en maken kennis met de eigenaar Fredo, zijn vrouw en zijn dochter Linh. Met de vloeiend Engels sprekende Linh en nog twee Italiaanse gasten gaan we de volgende ochtend om 5.15 uur (!) op pad. De drijvende markten zijn op hun best tussen 6 en 8 ’s ochtends en later weggaan zou betekenen dat we toch tussen de toeristen en in de hitte belanden. Nog in het donker stappen we op de scooter en rijden we eerst zo’n 45 minuten de stad uit. Pelle en Mila vinden het spannend en leuk. Als het licht wordt zijn we in het plaatsje Phong Dien waar we in een bootje stappen naar de drijvende markt. Lonely Planet noemt dit ‘perhaps the Mekong Delta’s best floating markt’. Met onze boot varen we tussen de vele handelsbootjes vol met watermeloenen, kokosnoten, kroppen sla en allerhande levensmiddelen. Het geheel van bootjes met vrouwen met de kenmerkende rieten punthoedjes levert voor ons een typisch Vietnamees beeld op. Na een uurtje hier rondkijken varen we naar een markt op het vaste land waar we eerst een Vietnamees ontbijt krijgen. Als we de soep opgeslurpt hebben lopen we over deze markt. Net zoals zo vaak in het buitenland verbazen we ons met name over de vleesuitstallingen. Dit keer met levende kikkers, slangen en gevilde ratten en gegrilde muizen. Pelle en Mila voeren, hoe ontroerend, hun ontbijtbroodje aan een eend in een plastic zak die klaar ligt om de soep in te gaan. Na de ‘vaste’ markt stappen we weer in de boot om door een netwerk van kleine kanaaltjes te varen. We varen langs dorpjes met landjes met telkens verschillende gewassen. De begroeiing is weelderig met veel palmbomen en fruitbomen. Af en toe stappen we uit om in een huis te kijken of bij een fabriekje. Pelle en Mila trekken met hun blonde haren weer alle aandacht bij de mensen. Als het rond 12.00 echt heet wordt varen we terug en rijden we via een prachtig tussendoor weggetje met vele bruggetjes terug naar de stad.

In de avond eten we aan de boulevard, begroetten we het giga standbeeld van Ho Chi Minh en maken we ons op voor ons vertrek naar de gelijknamige stad die dag erna.