Per trein naar het culturele hart van Sri Lanka – Kandy 3 t/m 8 december 2014

“Sir, sir, wait, train has problem, you can not leave from Ella because there is a problem with the track”. Shit, en nu dan? We willen naar Kandy!

De treinrit van Ella naar Kandy (of andersom) wordt op websites en in reisboekjes vaak genoemd als een van de mooiste treinroutes ter wereld. Onlangs stapte ook Chris Zeegers in deze trein voor ‘3 Op Reis’. Al in Nederland hadden wij daarom besloten om deze route of een deel ervan te doen. Op onze tweede dag in Ella hebben wij bij het kleine, pittoreske stationnetje een ticket gekocht. Voor 30 euro hebben we 4 stoelen in de 1^e klasse voor een treinrit van circa 6,5 uur. Onze guesthouse eigenaar lacht erom. 2 Stoelen 2^e klas zou ook prima kunnen. Ja dat kan, maar wij reizen met twee kleine wildebrassen en een flinke berg bagage.

Zoals afgesproken komen om 8.45 twee tuktuks bij het guesthouse voorrijden om ons naar de trein te brengen die om 9.23 vertrekt. Op dat moment komt onze guesthouse eigenaar met het bericht dat er, door de vele regen van de dagen ervoor, een ‘mudslide’ is geweest en er geen treinen rijden vanaf Ella. We moeten daarom de trein pakken vanaf Budurawagala, dat zo’n 15 kilometer verderop ligt. Rap wordt er een busje geregeld die ons kan brengen. Het wordt echter wel de trein van 11.30, waarmee we de eerste vertraging te pakken hebben. Bij Budurawagala staan meerdere reizigers die deze trein nu moeten hebben. Het is een flink oude trein, absoluut niet de luxe trein die we eigenlijk zouden hebben. Maar we zitten wel in de ‘observation saloon’, de eerste coupe achter de wagon met grote ramen die half open kunnen. Airconditioning is absoluut niet nodig, het is eerder fris dan heet. Stipt op tijd rijdt de trein met veel lawaai weg richting Kandy. De route is adembenemend en loopt vrijwel continu dwars door theeplantages op berghellingen. De uitzichten zijn prachtig met watervallen, bergtoppen en afgronden. Sommige stukken rijden we wel door tientallen tunnels achter elkaar en over oude spoorbruggen. Pelle en Mila zijn in het begin behoorlijk druk. Halverwege de rit vallen ze beiden in slaap voor zo’n 1,5 uur. De reis is mooi, maar duurt ons wel te lang. Na vele stops op allerhande mini-stationnetjes komen we pas tegen 19.00, in het donker, aan op het station Peradeniya Junction. Gehaast halen we de bagage eruit, je weet immers nooit hoe lang de trein hier stopt. Gelukkig hebben we direct een taxibusje naar ons hotel in Kandy: Villa 49.

Zo, even een rustig dagje nu! Na een lekker ontbijt lopen we de eerste dag naar een grote speeltuin op slechts 5 minuutjes lopen. Pelle en Mila leven zich uit. De entree is 20 roepie, 12 eurocent, en daarmee licht het er spik en span bij. Er wordt geveegd en er is zelfs een officiële apenverdrijver in dienst. Gewapend met een katapult probeert hij ze weg te houden. De komende dagen maken wij elke dag wél even een stop hier.

Kandy is de tweede stad van Sri Lanka en het culturele hart van het eiland. De belangrijkste toeristentrekker is de ‘Tempel van de Tand’. Drie keer per dag is er een ‘puja’ waarbij met veel ceremonie een tand van Boeddha, de meest heilige boeddhistische relikwie van het eiland, wordt aanbeden. Wij gingen onze eerste dag naar de avond puja. De tempel is dan mooi verlicht en de vele wierookstokjes en kaarsen die aangestoken worden door de gelovigen maken het bezoek extra indrukwekkend. Vanuit ons guesthouse liepen we er via een wandelpad langs het centraal gelegen meer van Kandy naar toe. Pelle en Mila vermaakten zich met het spotten van varanen, apen, schildpadden en vogels. Terug pakten we een tuktuk, waar we met z’n vieren ook al helemaal aan gewend zijn als vast vervoermiddel en waarbij we allemaal onze vaste plek hebben. We leggen er korte stukjes mee af, maar soms ook ritjes van een half uur of uurtje. Vanuit Kandy zijn we onze tweede dag ook met de tuktuk naar de Peradeniya Botanische Tuinen geweest. De eerste bomen zijn hier al een paar honderd jaar geleden aangeplant en de tuinen zijn zo bijzonder dat er al verschillende films, zoals The Jungle Book en Indiana Jones zijn opgenomen. Wij maakten er een mooie rondwandeling en verbaasden ons over de supergrote kokosnoten van de Seychellen palm. ’s Avonds gingen wij, net als vele andere toeristen voor en met ons, naar een voorstelling van de Kandyan Dance. Een traditionele dans show met muziek, mooie klederdracht en vuurvreters en –lopers. Het uur dat het duurde vermaakten we ons alle vier goed. Die dag zijn we ook van hotel gewisseld omdat we niet langer dan twee dagen bij Villa 49 konden blijven. Het verplaatsen kostte weinig moeite want we gingen naar het naastgelegen Settle Inn Tourist House. We hadden hier een ruime familiekamer met ook een relaxte gezamenlijke ruimte waar Susan goed kon werken. Want ook dat moet af en toe tussendoor gebeuren. De vijf dagen in Kandy bevielen ons goed en brachten even wat rust in ons toch wel hoge reistempo. Pelle en Mila genoten van de speeltuin en met de vissen en katten bij het guesthouse. Met de nieuwe woorden Boeddha, aap en tuktuk gaat Mila’s woordenschat iedere dag vooruit. De andere dagen in Kandy bezochten we naast de speeltuin nog verschillende plekken: enkele kleinere tempels, een oude Britse begraafplaats, een spookachtig hotel (Helga’s Folly) en het grote spierwitte Boeddha beeld van waar je een mooi uitzicht hebt over de stad.

En ook al zaten wij niet in Nederland of Spanje, Sint en Piet konden uiteraard de schoenen van Pelle en Mila ook vinden in Sri Lanka.