Verre uitzichten, mist en regen in de bergen van Ella – 30 november t/m 3 december 2014

En daar gaan we dan echt de bergen in. Op naar het berglievelingetje van Sri Lanka: Ella.

We vertrekken in de ochtend vanuit ons favoriete hotel in Sri Lanka tot nu toe, het Flower Garden Lake Resort bij Tissamaharama. Het is toch altijd weer een verrassing waar je dan weer in terecht komt bij de volgende accommodatie. Hotels doen zich op hun eigen sites vaak beter voor dan het is en ook de beoordelingen op bookings-sites en Tripadvisor komen niet altijd overeen zoals wij het ervaren. Maar eerst moeten we nog een aantal kilometers afleggen van Tissa naar Ella. Pas het laatste deel van de route gaan we echt de bergen in. Onderweg bezoeken we op ons verzoek nog de uit de rotsen gehakte Boeddha’s bij Buduruwagala. We komen er via een prachtig weggetje langs meertjes en door het bos. De Boeddha’s zijn in de 10e eeuw uit de rotsen gehakt en de hoogste is zo’n 15 meter. Een mooi gezicht, vooral omdat op het moment dat wij er komen er praktisch geen andere mensen zijn. Vlak voor Ella zien we pal langs de weg nog de imposante Rawana Ella watervallen, de wildste van Sri Lanka.

In Ella hebben we het, toevallig ook genaamde, Flower Garden Hotel geboekt. Deze kan echter niet tippen aan het Flower Garden Lake Resort in Tissa. De kamer is muf, vochtig en het personeel bevalt ons niet. Diezelfde regenachtige middag laten we ons in een tuktuk langs een aantal hotels rijden om naar te verkassen. Na geklaag krijgen we ’s avonds nog wel een andere, betere kamer aangeboden maar we vertrekken desondanks die volgende dag naar het 200 meter verderop gelegen Ella Rock House. Het is een guesthouse met 4 nette, zonnige kamers. Die dag doen we het rustig aan. We ontbijten uitgebreid bij de ‘Curd & Honey Shop’, brengen onze was weg, boeken ons treinticket voor over twee dagen, laten een tas repareren, etc. Wederom trekt er ‘s middags een flinke mist het dorp in en komt er flink wat regen naar beneden. ’s Avonds eten we in lange broek en met ons vest aan.

Toeristen komen naar Ella voor de relaxte sfeer, de mooie uitzichten en om door de bergen te wandelen langs tempels, watervallen en door theeplantages. Onze derde dag in Ella beklimmen wij Little Adam’s Peak. Onder een blauwe lucht doen we de ‘hike’ van zo’n 30 minuten naar de top van de berg. We lopen dwars door theeplantages waar vele Tamil vrouwen de jonge blaadjes plukken. Pelle geeft echter al snel aan dat hij geen zin meer heeft om te klimmen. Dan maar op de nek. Naast Mila in de rugzak wordt dat voor mij (papa pak ezel ;-)) een Big Adam’s Peak. Met een natte rug kom ik boven aan. Gelukkig staat er een koele wind. Het uitzicht boven het dal in over de theeplantages en bossen is prachtig. Gelukkig heeft Pelle er daarna weer zin in en klimt hij zelf de hele afdaling naar beneden. Na terugkomst in het hotel maakt Susan een bergbeklimdiploma voor hem. In de middag barst de regen weer los. Door de straten gutst het water naar beneden. De volgende dag moet blijken wat voor consequenties dit heeft voor onze treinreis naar Kandy. Wij bezoeken ondanks de regen nog een theefabriek. Met hygiëne mutsjes en sloffen aan krijgen wij een snelle rondleiding en leren we over het selecteren en behandelen van de blaadjes. Pelle en Mila vinden de mutsjes en sloffen het leukst.

Gewapend met paraplu’s lopen we ’s avonds naar het pas geopende restaurant Il Ristoro en sluiten we ons verblijf in Ella af.